JAKIM JESTEŚ RODZICEM?

Drodzy rodzice, zanim zaczniecie pracę nad poszerzaniem swoich kompetencji wychowawczych warto sprawdzić swój styl wychowawczy. Wyraża się on w określonym, dosyć stałym stosunku rodzica do dziecka, w metodach postepowania i sposobie egzekwowania nałożonych na dziecko obowiązków. W tym celu proponuję rozwiązać poniższy, krótki test.

Przeczytaj poniższe sytuacje i wybierz jedną z odpowiedzi:

Wiesz, że syn marzy o grze komputerowej dozwolonej od 18 lat. Nie skończył jednak nawet 14. Gdy po raz kolejny Cię prosi, mówisz:
Nie mamy o czym rozmawiać.
Poproszę tatę/ mamę, żeby wyjątkowo pozwolił Ci w to zagrać.
To gra dla osób pełnoletnich, więc kupię ci ją jak będziesz starszy. Teraz możesz grać w gry dla osób w twoim wieku.
Kochanie, tam są straszne sceny, nie dla takich małych chłopców jak ty.
Powiedz dziadkowi, żeby ci kupił.

Córka miała wrócić od koleżanki na obiad. Wraca godzinę później, gdy jedzenie już wystygło. Jak reagujesz?
Mówisz: Powiedz tacie/ mamie, by odgrzał/a ci zupę. I wracasz do rozmowy telefonicznej z przyjaciółką/przyjacielem.
Ponosi cię: Nie chce słyszeć, dlaczego się spóźniłaś! Sama jesteś sobie winna i za karę zjesz zimną zupę!
Wzdychasz z ulgą: Całe szczęście, że już jesteś. Martwiłam/martwiłem się, że cos się stało. I podgrzewasz obiad.
Spokojnie pytasz: Dlaczego nie dotrzymałaś obietnicy, że przyjdziesz na czas?
Przytulasz i mówisz: Nie rób mi tego więcej i nie spóźniaj się, bo omal nie umarłam/umarłem ze strachu, że coś ci się stało.

Teściowa skarży się, że twój syn nie słucha jej i używa brzydkich słów. Sugeruje, że nie dajesz sobie z nim rady i nie chce się nim zajmować. Przychodzisz do domu i:
c) Mówisz, że starszym należy się szacunek i że jeśli będzie niegrzeczny u babci, nie pojedzie na wycieczkę.
a) Grozisz, że jeśli jeszcze raz obrazi babcię, to powiesz ojcu/matce i dostanie za swoje.
b) Prosisz, żeby był milszy dla babci.
e) Udajesz spokojną/spokojnego i mówisz, że skoro nie podoba mu się u babci, to możesz oddać go do internatu.
d) Przy dziecku opowiadasz koleżance/koledze, że twoja teściowa jest beznadziejna.
Przy kolacji Twoja córka nie posłuchała ostrzeżenia: Nie baw się szklanką, bo ją stłuczesz. Stłukła, a szkło rozleciało się po kuchni. Ogarnia Cię wściekłość i:
a) Wrzeszczysz: Marsz do swojego pokoju!
b) Szybko się opanowujesz i prosisz: Nie wstawaj z krzesła, bo się skaleczysz. Zamiatasz szkło i dopiero wtedy pozwalasz jej iść do pokoju.
e) Krzyczysz do męża/żony: Powiedz coś temu dziecku, bo ja już nie mam zdrowia!
c) Pytasz podniesionym tonem: Czy teraz już wiesz , że szkło może się zbić?
d) Robi ci się słabo na myśl, że odłamek szkła mógł wbić się w ciało dziecka.

Syn długo upierał się, że chciałby chodzić na zajęcia karate, tak jak kolega z klasy. Miesiąc temu zapisałaś/zapisałeś go do klubu i zapłaciłaś/zapłaciłeś za kwartał z góry. On teraz mówi, że mu się nie podoba i nie będzie chodził.
d) gdy słyszysz, że treningi męczą dziecko, zgadzasz się, by przestało ćwiczyć.
e) machasz ręką i mówisz: Skoro tak uważasz, to daj sobie spokój z treningami.
a) mówisz, że nie on rządzi w domu i ma chodzić na treningi.
b) mówisz: Nie ma sprawy, bo nie chcesz go do niczego zmuszać.
c) Proponujesz, żeby zrezygnował za 2 miesiące, by wykorzystać zapłacone lekcje.

Rozwiązanie:

NAJWIĘCEJ a: kontrolujesz dziecko nadmiernie, nie dając pola do samodzielności. Uważasz, że w domu rządza rodzice, a dzieci maja słuchać. Jesteś surowym sędzią i pilnujesz, by kara go nie ominęła. Nie rezygnuj z wymagań, ale być może nadszedł czas, aby sięgnąć jeszcze po inne metody wychowawcze. Pozwól dziecku podejmować decyzje, np. w sprawach codziennych, częściej używaj nagród, pochwał. Twoje dziecko z pewnością będzie się mniej buntować i chętniej współpracować.

NAJWIĘCEJ b: Wymagasz za mało. Wiesz, że dziecko potrzebuje akceptacji, zrozumienia, najważniejsze dla ciebie jest to, by czuło się kochane. Jesteś zbyt wyrozumiała/y, nawet gdy dziecko zachowuje się niewłaściwie i robi to, na co ma ochotę. Uważaj, bo brak ustalonych granic może sprawić, że Twoje dziecko będzie roszczeniowe i egocentryczne. Zwróć uwagę na większą dyscyplinę i porządek dnia. Naucz się mówić „nie”. Konsekwentne przestrzeganie reguł jest dziecku potrzebne do rozwoju tak samo jak miłość.

NAJWIĘCEJ c: Wspierasz mądrze. Jesteś wrażliwa/y na potrzeby swojego dziecka i starasz się rozumieć jego uczucia. Jednocześnie stawisz wyraźne granice i wymagania. Dziecko zawsze może na Ciebie liczyć, ale dajesz mu tez sporo swobody i uczysz samodzielności. Potrafisz przyznać się do błędów oraz wyciągać z nich wnioski, żeby już ich nie popełniać w przyszłości. Jesteś dobrym rodzicem, tak trzymaj!

NAJWIĘCEJ d: Opiekujesz się za bardzo. Trzymasz dziecko pod kloszem i zbyt uzależniasz od siebie. Będziesz o wiele lepszym rodzicem, jeśli od czasu do czasu zadbasz o siebie, a dziecku pozwolisz na więcej samodzielności i swobody. Troszcz się o swoje dziecko, ale nie zamartwiaj się na zapas i chroń przed wszystkim.

NAJWIĘCEJ e: Wyręczasz się innymi. Cieszysz się, że Twoje dzieci są bardziej samodzielne od rówieśników, ale być może w porównaniu z kolegami dostają mniej uwagi i wsparcia ze strony rodziców. Zastanów się nad zmianami. Inaczej Twoja pociecha może sprawiać kłopoty, by zwrócić na siebie uwagę Codziennie znajdź czas na rozmowy i wspólne rytuały. Dzięki temu dasz dziecku poczucie, że jest dla Ciebie ważne.

Po rozwiązaniu testu warto odpowiedzieć sobie na pytania: