JAKIM JESTEŚ RODZICEM? - Powiatowa Poradnia Psychologiczno-Pedagogiczna
Opcje widoku
Powiększ tekst
Powiększ tekst
Pomniejsz tekst
Pomniejsz tekst
Kontrast
Kontrast
Podkreślenie linków
Podkreślenie linków
Deklaracja dostępności
Deklaracja dostępności
Reset
Reset

JAKIM JESTEÅš RODZICEM?

Drodzy rodzice, zanim zaczniecie pracÄ™ nad poszerzaniem swoich kompetencji wychowawczych warto sprawdzić swój styl wychowawczy. Wyraża siÄ™ on w okreÅ›lonym, dosyć staÅ‚ym stosunku rodzica do dziecka, w metodach postepowania i sposobie egzekwowania naÅ‚ożonych na dziecko obowiÄ…zków. W tym celu proponujÄ™ rozwiÄ…zać poniższy, krótki test.

JAKIM JESTEÅš RODZICEM?

Przeczytaj poniższe sytuacje i wybierz jedną z odpowiedzi:

  1. Wiesz, że syn marzy o grze komputerowej dozwolonej od 18 lat. Nie skoÅ„czyÅ‚ jednak nawet 14. Gdy po raz kolejny CiÄ™ prosi, mówisz:
  2. Nie mamy o czym rozmawiać.
  3. Poproszę tatę/ mamę, żeby wyjątkowo pozwolił Ci w to zagrać.
  4. To gra dla osób peÅ‚noletnich, wiÄ™c kupiÄ™ ci jÄ… jak bÄ™dziesz starszy. Teraz możesz grać w gry dla osób w twoim wieku.
  5. Kochanie, tam sÄ… straszne sceny, nie dla takich maÅ‚ych chÅ‚opców jak ty.
  6. Powiedz dziadkowi, żeby ci kupił.

 

  1. Córka miaÅ‚a wrócić od koleżanki na obiad. Wraca godzinÄ™ później, gdy jedzenie już wystygÅ‚o. Jak reagujesz?
  2. Mówisz: Powiedz tacie/ mamie, by odgrzaÅ‚/a ci zupÄ™. I wracasz do rozmowy telefonicznej z przyjacióÅ‚kÄ…/przyjacielem.
  3. Ponosi ciÄ™: Nie chce sÅ‚yszeć, dlaczego siÄ™ spóźniÅ‚aÅ›! Sama jesteÅ› sobie winna i za karÄ™ zjesz zimnÄ… zupÄ™!
  4. Wzdychasz z ulgą: Całe szczęście, że już jesteś. Martwiłam/martwiłem się, że cos się stało. I podgrzewasz obiad.
  5. Spokojnie pytasz: Dlaczego nie dotrzymałaś obietnicy, że przyjdziesz na czas?
  6. Przytulasz i mówisz: Nie rób mi tego wiÄ™cej i nie spóźniaj siÄ™, bo omal nie umarÅ‚am/umarÅ‚em ze strachu, że coÅ› ci siÄ™ staÅ‚o.

 

  1. TeÅ›ciowa skarży siÄ™, że twój syn nie sÅ‚ucha jej i używa brzydkich sÅ‚ów. Sugeruje, że nie dajesz sobie z nim rady i nie chce siÄ™ nim zajmować. Przychodzisz do domu i:
  2. c) Mówisz, że starszym należy siÄ™ szacunek i że jeÅ›li bÄ™dzie niegrzeczny u babci, nie pojedzie na wycieczkÄ™.
  3. a) Grozisz, że jeśli jeszcze raz obrazi babcię, to powiesz ojcu/matce i dostanie za swoje.
  4. b) Prosisz, żeby był milszy dla babci.
  5. e) Udajesz spokojnÄ…/spokojnego i mówisz, że skoro nie podoba mu siÄ™ u babci, to możesz oddać go do internatu.
  6. d) Przy dziecku opowiadasz koleżance/koledze, że twoja teściowa jest beznadziejna.
  7. Przy kolacji Twoja córka nie posÅ‚uchaÅ‚a ostrzeżenia: Nie baw siÄ™ szklankÄ…, bo jÄ… stÅ‚uczesz. StÅ‚ukÅ‚a, a szkÅ‚o rozleciaÅ‚o siÄ™ po kuchni. Ogarnia CiÄ™ wÅ›ciekÅ‚ość i:
  8. a) Wrzeszczysz: Marsz do swojego pokoju!
  9. b) Szybko się opanowujesz i prosisz: Nie wstawaj z krzesła, bo się skaleczysz. Zamiatasz szkło i dopiero wtedy pozwalasz jej iść do pokoju.
  10. e) Krzyczysz do męża/żony: Powiedz coś temu dziecku, bo ja już nie mam zdrowia!
  11. c) Pytasz podniesionym tonem: Czy teraz już wiesz , że szkło może się zbić?
  12. d) Robi ci siÄ™ sÅ‚abo na myÅ›l, że odÅ‚amek szkÅ‚a mógÅ‚ wbić siÄ™ w ciaÅ‚o dziecka.

 

  1. Syn dÅ‚ugo upieraÅ‚ siÄ™, że chciaÅ‚by chodzić na zajÄ™cia karate, tak jak kolega z klasy. MiesiÄ…c temu zapisaÅ‚aÅ›/zapisaÅ‚eÅ› go do klubu i zapÅ‚aciÅ‚aÅ›/zapÅ‚aciÅ‚eÅ› za kwartaÅ‚ z góry. On teraz mówi, że mu siÄ™ nie podoba i nie bÄ™dzie chodziÅ‚.
  2. d) gdy słyszysz, że treningi męczą dziecko, zgadzasz się, by przestało ćwiczyć.
  3. e) machasz rÄ™kÄ… i mówisz: Skoro tak uważasz, to daj sobie spokój z treningami.
  4. a) mówisz, że nie on rzÄ…dzi w domu i ma chodzić na treningi.
  5. b) mówisz: Nie ma sprawy, bo nie chcesz go do niczego zmuszać.
  6. c) Proponujesz, żeby zrezygnował za 2 miesiące, by wykorzystać zapłacone lekcje.

 

RozwiÄ…zanie:

NAJWIĘCEJ a: kontrolujesz dziecko nadmiernie, nie dajÄ…c pola do samodzielnoÅ›ci. Uważasz, że   w domu rzÄ…dza rodzice, a dzieci maja sÅ‚uchać. JesteÅ› surowym sÄ™dziÄ… i pilnujesz, by kara go nie ominęła. Nie rezygnuj z wymagaÅ„, ale być może nadszedÅ‚ czas, aby siÄ™gnąć jeszcze po inne metody wychowawcze. Pozwól dziecku podejmować decyzje, np. w sprawach codziennych, częściej używaj nagród, pochwaÅ‚. Twoje dziecko z pewnoÅ›ciÄ… bÄ™dzie siÄ™ mniej buntować i chÄ™tniej wspóÅ‚pracować.

NAJWIĘCEJ b: Wymagasz za maÅ‚o. Wiesz, że dziecko potrzebuje akceptacji, zrozumienia, najważniejsze dla ciebie jest to, by czuÅ‚o siÄ™ kochane. JesteÅ› zbyt wyrozumiaÅ‚a/y, nawet gdy dziecko zachowuje siÄ™ niewÅ‚aÅ›ciwie i robi to, na co ma ochotÄ™. Uważaj, bo brak ustalonych granic może sprawić, że Twoje dziecko bÄ™dzie roszczeniowe i egocentryczne. Zwróć uwagÄ™ na wiÄ™kszÄ… dyscyplinÄ™ i porzÄ…dek dnia. Naucz siÄ™ mówić „nie”. Konsekwentne przestrzeganie reguÅ‚ jest dziecku potrzebne do rozwoju tak samo jak miÅ‚ość.

NAJWIĘCEJ c: Wspierasz mÄ…drze. JesteÅ› wrażliwa/y na potrzeby swojego dziecka i starasz siÄ™ rozumieć jego uczucia. JednoczeÅ›nie stawisz wyraźne granice i wymagania. Dziecko zawsze może na Ciebie liczyć, ale dajesz mu tez sporo swobody i uczysz samodzielnoÅ›ci. Potrafisz przyznać siÄ™ do bÅ‚Ä™dów oraz wyciÄ…gać z nich wnioski, żeby już ich nie popeÅ‚niać           w przyszÅ‚oÅ›ci. JesteÅ› dobrym rodzicem, tak trzymaj!

NAJWIĘCEJ d: Opiekujesz siÄ™ za bardzo. Trzymasz dziecko pod kloszem i zbyt uzależniasz od siebie. BÄ™dziesz o wiele lepszym rodzicem, jeÅ›li od czasu do czasu zadbasz o siebie,                  a dziecku pozwolisz na wiÄ™cej samodzielnoÅ›ci i swobody. Troszcz siÄ™ o swoje dziecko, ale nie zamartwiaj siÄ™ na zapas i chroÅ„ przed wszystkim.

NAJWIĘCEJ e: WyrÄ™czasz siÄ™ innymi. Cieszysz siÄ™, że Twoje dzieci sÄ… bardziej samodzielne od rówieÅ›ników, ale być może w porównaniu z kolegami dostajÄ… mniej uwagi i wsparcia ze strony rodziców. Zastanów siÄ™ nad zmianami. Inaczej Twoja pociecha może sprawiać kÅ‚opoty, by zwrócić na siebie uwagÄ™ Codziennie znajdź czas na rozmowy i wspólne rytuaÅ‚y. DziÄ™ki temu dasz dziecku poczucie, że jest dla Ciebie ważne.

Po rozwiązaniu testu warto odpowiedzieć sobie na pytania:

  1. Mój dominujÄ…cy styl wychowawczy:
  2. Konsekwencje wynikajÄ…ce z mojego stylu wychowawczego:
  3. W relacji z dzieckiem decyduję się zmienić/poprawić:

 

Opracowała mgr Kamila Majcherczyk

ŹródÅ‚o: R. Bibik „Komunikacja interpersonalna w rodzinie i w szkole. Porady dla nastolatków i dorosÅ‚ych”

                                                                                  

Data dodania: 2020-04-23 13:43:43
Ilość wyświetleń: 637

Program rządowy Za życiem

Więcej informacji

COVID -19

ZarzÄ…dzenia oraz procedury
Więcej informacji

Kalendarz

Bądź z nami
aktualności i informacje
Biuletynu Informacji PublicznejElektroniczna Platforma Usług Administracji Publicznej
Logo Facebook
Facebook
Biuletynu Informacji Publicznej
Elektroniczna Platforma Usług Administracji Publicznej