Chemia lęku
Nasz organizm reaguje na niespokojne myśli wydzielaniem hormonu stresu. Ich rolą jest mobilizacja wszystkich układów, aby poradzić sobie z trudną sytuacją. Hormony te to adrenalina oraz noradrenalina, które działają na układ krążenia i mięśniowy, oraz kortyzol, który wpływa m.in. na stężenie glukozy we krwi i metabolizm białek, tłuszczów i aminokwasów.
Uważany jest za doświadczenie nieprzyjemne, powodujące fizyczny i psychiczny dyskomfort. Stres może towarzyszyć nam w pracy, w domu, podczas kontaktu z bliskimi lub obcymi osobami.
Możesz się zdenerwować na w najróżniejszych sytuacjach – w szkole, w domu, w sklepie…przewidując „czarne” scenariusze . Kiedy się zamartwiasz, uczucie lęku narasta.
Aby zadbać o swój stan emocjonalny musisz znaleźć sposób na poradzenie sobie z tymi uczuciami.
WSKAZÓWKI:
- Na kartce narysuj SIEBIE, jak wcześnie rano stoisz w drzwiach swojego pokoju. Na zewnątrz pokoju narysuj lub wypisz wszystkie wyzwania, jakim musisz sprostać, a które wywołują uczucie stresu.
- Przeanalizuj swój rysunek. Następnie wypisz wyzwania zaczynając od tych, które wywołują
w Tobie największy lęk, a kończąc na tych najmniej stresujących. - Opisz objawy fizyczne, które Ci towarzyszą, kiedy odczuwasz lęk wywołany przez te wyzwania.
- Jak możesz sobie poradzić ze swoim stresem? Wypisz kilka pomysłów.
- Spróbuj je wykorzystywać w sytuacjach stresujących i obserwować efekty podejmowanych prób.
Na podstawie L. M. Schab „ Lęk i zamartwianie się u nastolatków”
Opracowała:
mgr Anna Podyma
psycholog