Chemia lęku

Nasz organizm reaguje na niespokojne myśli wydzielaniem hormonu stresu. Ich rolą jest mobilizacja wszystkich układów, aby poradzić sobie z trudną sytuacją. Hormony te to adrenalina oraz noradrenalina, które działają na układ krążenia i mięśniowy, oraz kortyzol, który wpływa m.in. na stężenie glukozy we krwi i metabolizm białek, tłuszczów i aminokwasów.

Uważany jest za doświadczenie nieprzyjemne, powodujące fizyczny i psychiczny dyskomfort. Stres może towarzyszyć nam w pracy, w domu, podczas kontaktu z bliskimi lub obcymi osobami.

Możesz się zdenerwować na w najróżniejszych sytuacjach – w szkole, w domu, w sklepie…przewidując „czarne” scenariusze . Kiedy się zamartwiasz, uczucie lęku narasta.

Aby zadbać o swój stan emocjonalny musisz znaleźć sposób na poradzenie sobie z tymi uczuciami.

WSKAZÓWKI:

1. Na kartce narysuj SIEBIE, jak wcześnie rano stoisz w drzwiach swojego pokoju. Na zewnątrz pokoju narysuj lub wypisz wszystkie wyzwania, jakim musisz sprostać, a które wywołują uczucie stresu.
2. Przeanalizuj swój rysunek. Następnie wypisz wyzwania zaczynając od tych, które wywołują
   w Tobie największy lęk, a kończąc na tych najmniej stresujących.
3. Opisz objawy fizyczne, które Ci towarzyszą, kiedy odczuwasz lęk wywołany przez te wyzwania.
4. Jak możesz sobie poradzić ze swoim stresem? Wypisz kilka pomysłów.
5. Spróbuj je wykorzystywać w sytuacjach stresujących i obserwować efekty podejmowanych prób.

Na podstawie L. M. Schab „ Lęk i zamartwianie się u nastolatków”

Opracowała:

mgr Anna Podyma

psycholog